A memoria
"As feridas cicatrizan, fisicamente xa non te doen pero sempre queda marca na túa pel e no corazón. A memoria é a historia da nosa xente, do noso pobo, moito máis alá dos libros que os gañadores puideran escribir.
Era tempo de esperanza, de ve-la terra colectivizada. Educar en igualdade e compromiso popular. Era tempo de vitoria, era o momento do cambio en busca dun mundo máis xusto e doutra forma de repartir.
Saía o sol de pronto ante a humanidade pero aquel tempo mudou. Negras tormentas e nubes escuras nos aires afogaron a revolución.
Resistencia guerrilleira plantando cara ó inimigo. Foron milleiros de almas que non debemos esquecer. Unha longa noite de pedra, corenta anos de escuridade... despois chegou a "democracia" e os asasinos hoxe seguen no poder.
O sentimento dun pobo ferido e torturado segue aumentando o rencor. Por máis que digan que aquelo foi cousa do pasado, aínda sentimos a dor.
Non esquecer a tantos mortos que nos deron lumbres, non esquecer aquel sol. E así colle-los seus fachos e prende-la fogueira daquela revolución."
Dakidarría, "A memoria"
